Analogous Toponyms between India and Cambodia

The same Indian Sanskrit toponyms in ancient Cambodia were one among many Indian cultural traits that were adapted by Khmer people ever since Indian culture was introduced directly into the country, from around 3^rd century. There were some well-known place names such as Kuruksetra, Janapada, Aryadeça and Madhyadeça that were found in several edited inscriptions. The first two names were identified as well as referring to toponyms in Cambodia; but no evidence of the existence of Madhyadeça was found to correspondent to any place during Coedès’s scholarly life. So whenever we saw an information that described a person as originating from Madhyadeça, it was always assumed that he had come from India. Recently, I have observed that one newly discovered inscription proved the existence of a Madhyadeça toponym in ancient Cambodia. Therefore, we cannot assume any longer that all persons who have their home land at Madhyadeça must have come from India.

This paper will present to a workshop on Southeast Asian Epigraphy that will be organized by EFEO in Kuala Lupur, at Midah Hotel on November 8th-9th, 2011. I'm invited to participate this scholarly event by EFEO correspondents in Cambodia.

Indian Saptaprakriti and Sattarattana Concepts in Ancient Cambodia

            The Indian concepts of Saptaprakriti of Rastra or seven elements of a State and Sattarattana of Cakravartina or seven precious elements of a Universal Monarch were found out their existences in Cambodia since at least during sixth century according to inscription evidences and Chinese records. These concepts were very important for model formation of a government body and uniform elements of a universal ruler. Angkor and Post-Angkor inscriptions provide these terms clearly but the detail scriptures about these concepts have not been found. So there is still some doubt whether these concepts were realized in political domain of ancient Cambodia or not. However, I have recently discovered a manuscript on the concept of Saptaprakriti in a Royal Scientific Code or Rajanitisastra. This paper intends to discuss the continuity of these conceptual realizations in Cambodia before the administrative reformation of French power. 

This paper will present to the conference on Asian Encounters: Network of Cultural Interaction that will be held at the University of New Delhi on November 1st-4th, 2011. I have been invited to the conference by the organizers through Indian Embassy in Cambodia

RECENTLY DISCOVERED NEW INSCRIPTIONS FROM PRE-ANGKORIAN CAMBODIA IN STUNG TRENG PROVINCE

The stone inscriptions of Cambodia are unique ancient historical sources. Until now, stone inscriptions are still being discovered from former worshiping places, almost one every semester. This paper is uncovering the meaning of four newly discovered Pre-Angkorian inscriptions that were found in Stung Treng province within this last decade. The first stele, Ka 201, was found from underground at the ruin temple site in Thalaborivath hillock; the second doorjamb, Ka 193, from the broken temple of Prambuon Loveng. Both are situated on the right bank of the Mekong River and are about two kilometers' distance of each other. The third stele was unearthed from a ruined temple site near Badeum pagoda and the last one, a rock inscription, was encountered at a lower island at the confluence of the Sekong and the Mekong Rivers. It can be seen only during the peak of the dry season, when the flowing water becomes shallowest. This is the first written evidence in Cambodia that mentions the existence of a sacred place, called ‘Tirtha’ in the water at the said confluence. Accompanying this stone lettering, there are two rounded pedestals for supporting two different aspects of the God Çiva. Therefore, these objects provide strong evidence that the Mekong water was permanently magically purified as holy water for agricultural enrichment dedicated to people living downstream. All these inscriptions also provide evidence that Khmer people in 7^th century preferred worshiping the supreme God Çiva to others.

​សិលាចារឹក​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​គឺ​​ជា​ប្រភព​ឯកសារ​​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​បុរាណ​តែ​មួយ​គត់​។​​ ​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​ គេ​នៅ​តែ​រក​ឃើញ​​សិលាចារឹក​ថ្មីៗ​ទៀត​​​​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ ពី​​​អតីត​បូជនីយដ្ឋាន​​​​នានា។​ ​អត្ថបទ​នេះ​ ​នឹង​បើក​បង្ហាញ​អំពី​អត្ថន័យ​នៃ​សិលា​ចារឹក​ថ្មី​សម័យ​មុន​អង្គរ​ចំនួន​៤​ផ្ទាំង​ ​ដែល​គេ​រក​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ស្ទឹង​ត្រែង​ ​នៅ​អំឡុង​ទសវត្សរ៍​ចុង​ក្រោយ​នេះ​។ ​បន្ទះ​ស្តម្ភ​ទី១​ Ka 201 (K. 1287)​​ ​​គេ​រក​ឃើញ​ពី​ក្នុង​ដី​នៅ​ទី​ទួល​បុរាណ​បាក់​បែក​​ឈ្មោះ​ថលា​បរិវ៉ាត់​​,​ ​ផ្ទាំង​ទី២​នៅ​លើ​មេទ្វារ​ Ka 193 (K. 1288)​ ​​គេ​រក​ឃើញ​នៅ​លើ​ទី​តាំង​ប្រាសាទ​បាក់​បែក​ឈ្មោះ​ ​ប្រាសាទ​​ប្រាំបួន​ល្វែង​​​ ​ហើយ​កន្លែង​រក​ឃើញ​សិលាចារឹក​ទាំង​ពីរ​នេះ​ ​ស្ថិត​នៅ​ត្រើយ​​ខាង​ស្តាំ​នៃ​ទន្លេ​មេគង្គ​ដូច​គ្នា​​ ​ដែល​តាំង​​​នៅ​​ចម្ងាយ​ប្រមាណ​២​គីឡូម៉ែត្រ​ពី​គ្នា​។ ​ផ្ទាំង​ស្តម្ភ​ទី៣​ K. 1257 ​គេ​រក​ឃើញ​ពី​ក្នុង​ដី​ត្រង់​គំនរ​ប្រាសាទ​ឥដ្ឋ​បាក់បែក​​ជាប់​របង​វត្ត​បាដឺម​ ​ហើយ​សិលាចារឹក​ទី៤​ K. 1289 ​គេ​ប្រទះ​ឃើញ​នៅ​លើ​ថ្ម​ដុល​​មួយ​ដុំ​ធំ​ក្នុង​បាត​ទន្លេ​​ត្រង់​ចំណុច​ប្រសព្វ​នៃ​ទន្លេ​សេកុង​ ​និង​ទន្លេ​មេគង្គ​។​ គេ​អាច​មើល​ឃើញ​ថ្ម​ចារឹក​នេះ​បាន​ ​​តែ​នៅ​ចុង​រដូវ​ប្រាំង​វេលា​ទឹក​នៅ​រាក់​បំផុត​។​ ​ភស្តុតាង​សំណេរ​នេះ​ ​គឺ​ជា​លើក​ទី១​ហើយ​នៅ​កម្ពុជា​ ដែល​មាន​បញ្ជាក់​ពី​អត្ថិភាព​​នៃ​បូជនីយដ្ឋាន​​តីថ៌ៈ​ នៅ​ត្រង់​ទី​ប្រសព្វ​ទន្លេ​​ទាំង​ពីរ​នេះ​។​ ​ជាមួយ​គ្នា​​នេះ​ ​យើង​ឃើញ​មាន​ផែន​ទម្រ​ទេវរូប​ពីរ​ ​ដែល​ពិត​ជា​សម្រាប់​តម្កល់​​រូប​​ព្រះ​ឥសូរ​ ​ជា​សិវលិង្គ​​​ពីរ​ប្រភេទ​ផ្សេង​គ្នា​។ ​ហេតុ​ដូច្នេះ​ ​វត្ថុតាង​ទាំង​នេះ​ ​បាន​ផ្តល់​នូវ​សក្ខីកម្ម​យ៉ាង​រឹងមាំ​​ថា​ ​ទឹក​ទន្លេ​មេគង្គ​​​ត្រូវ​ដូនតា​ខ្មែរ​​ប្រសិទ្ធី​​មន្ត​អាគម​សក្តិ​សិទ្ធិ​ទុក​ជា​អចិន្ត្រៃយ៍​​ ​ដើម្បី​ឧទ្ទិស​បូជា​ឲ្យ​​ផល​កសិកម្ម​កាន់​តែ​សម្បូណ៌​​ ​សម្រាប់​ជីវភាព​នៅ​តាម​ដង​ទន្លេ​​ភាគ​ខាង​ក្រោម​។ ​ចំណែក​សិលាចារឹក​ដែល​បាន​សិក្សា​ទាំង​អស់​នេះ​ ​បង្ហាញ​នូវ​ភស្តុតាង​ការ​និយម​គោរព​បូជា​ចំពោះ​ព្រះ​ឥសូរ​ជា​ធំ​របស់​ខ្មែរ​នៅ​តំបន់​នេះ​។

Comment on History of Cambodian Communism Party by Seng Dina

អរគុណ​ចំពោះ​អ្នក​និពន្ធ​អត្ថបទ​នេះ​ ​ដែល​បាន​ខិត​ខំ​សង្ខេប​យ៉ាង​ខ្លី​ឲ្យ​ស្រួល​យល់​។​ ​ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​សង្ស័យ​ចំពោះ​​រឿង​ពីរ​ ​ទី១,​ឈ្មោះ​បក្ស​ប្រជាជន​បដិវត្តន៍​កម្ពុជា​ ​បើ​តាម​ចម្លើយ​សារភាព​របស់​លោក​ ​កែវ​មាស​ ​ថា​ «បក្ស​ប្រជាជន​បដិវត្តន៍​ខ្មែរ»​ ​ដែល​យួន​បាន​សម្រេច​ឲ្យ​បង្កើត​ឡើង​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៥១​ ​នៅ​ពេល​ដែល​លក្ខន្តិកៈ​បក្ស​មិន​ទាន់​បក​ប្រែ​ពី​ភាសា​វៀតណាម​រួច​នៅ​ឡើយ​។​ ហើយ​បក្ស​នេះ​បង្កើត​លើ​មូលដ្ឋាន​របស់​បក្ស​​«គណៈ​ជាតិ​មុត្តគាហា»​ដែល​មាន លោក​​សៀវហេង​ជា​ស្នូល​ដ៏​សំខាន់​ ​ព្រោះ​គាត់​បាន​ផ្តួច​ផ្តើម​​ក្រុម​​តស៊ូ​កុំមុយនីស​នេះ​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៤៥​ជាមួយ​អាចារ្យ​ប្រេស​នៅ​ខេត្ត​បាត់​ដំបង​ ​មុន​ពេល​សៀម​ប្រគល់​​ខេត្ត​នេះ​ឲ្យ​ខ្មែរ​វិញ​។​ ​ដោយ​ពេល​នោះ​ ​សៀម​បាន​គាំទ្រ​ឲ្យ​មាន​ឥស្សរៈ​សេរី​ផង​,​ ​កុំមុយនីស​ផង​ ​និង​ចលនា​វៀតមិញ​ផង​នៅ​លើ​ទឹកដី​ខ្មែរ​ដែល​សៀម​កាន់​កាប់​អំឡុង​ពេល​សង្គ្រាម​លោក​លើក​​ទី២នោះ​។​ ​ចំណែក​លោក​ ​លាវ​កែវមុនី​ ​និង​ម៉ីផូរ​ ​ដែល​បាន​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​សំខាន់​របស់​បក្ស​ប្រជាជន​បដិវត្តន៍​ខ្មែរ​ចាប់​ពី​ឆ្នាំ​១៩៥១​មក​ ​ដោយ​សារ​បក្ស​គណៈ​កម្មាធិការ​ខ្មែរ​សាងជាតិ​របស់​គាត់​ត្រូវ​រលំ​រលាយ​ដោយសារ​ស្នាដៃ​លោក​កៅតក់​នៅ​ចុង​ឆ្នាំ​១៩៥០​។​ ​ព្រោះ​ការ​ខ្វែង​គំនិត​គ្នា​ចំពោះ​មនោគមវិជ្ជា​តស៊ូ​ ​ក្រោយ​ពេល​ដាប​ឈួន​ដែល​ជា​មេទ័ព​ធំ​បាន​ចុះចូល​ជាមួយ​សម្តេច​សីហនុ​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៤៩។ ​ទី២,​​រឿង​ថ្ងៃ​បង្កើត​បក្ស​កុំមុយនីស​កម្ពុជា​ ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ឃើញ​ឯកសារ​ថា​ ​ធ្វើ​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៦៣​ ​តាម​សមាជ​សម្ងាត់​លើក​ទី២​នៅ​ស្ថានីយ​អយស្ម័យាន​ភ្នំពេញ​។​ ​តើ​លោក​​សេង​ឌីណា​មាន​ឯកសារ​ណា​ផ្សេង​ធ្វើ​ជា​មូលដ្ឋាន​ឬ​?